Deze website beschrijft historische en actuele feiten en omstandigheden die verband houden met strafrechtelijke en bestuursrechtelijke procedures die sinds 30 januari 2006 door de overheid tegen mij en mijn bedrijven op de Wallen worden gevoerd om mij en mijn speelautomatenhallen “uit te roken”.

Media
Kranten, tijdschriften, boeken, televisieprogramma’s en websites hebben hier, vooral in het begin, veel aandacht aan besteed. De berichtgeving was meestal beschuldigend van aard. Strafbare gedragingen die aan mij werden toegeschreven werden als feiten gepresenteerd. Zo is bij mensen die mij niet persoonlijk kennen een beeld ontstaan dat mijlenver is verwijderd van de werkelijkheid.

Eigen waarheid
In de strafzaak Kolbak creëerde het Openbaar Ministerie een eigen waarheid; ik zou de ‘minister van Financiën’ zijn van een criminele bende die geldbedragen die nog niet waren gevonden, onmiddellijk zou wegsluizen zodra ik werd vrijgelaten. Deze suggestie, om de voorlopige hechtenis te laten voortduren, werd publiekelijk geuit door een Officier van Justitie die enkele maanden later werd gepromoveerd tot volksvertegenwoordiger in de Tweede Kamer en zich daarna opwerkte tot Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie.

Weblog
Nadat de rechtbank Haarlem mij op 21 december 2007 veroordeelde tot een gevangenisstraf van 5 maanden voor het aannemen van een envelop met een contant geldbedrag, en de burgemeester van Amsterdam eind januari 2008 in een aangetekend schrijven het voornemen had geuit nieuwe vergunningen voor mijn speelautomatenhallen op de Wallen te weigeren, begon ik in mei 2008 deze weblog. Ik wilde daarmee tegenwicht bieden aan de tot dan toe eenzijdige en ongenuanceerde berichtgeving over de zaak in de media.

‘Ernstig gevaar’
De burgemeester baseerde zijn voornemen op een negatief advies van het zogeheten Landelijk Bureau Bibob. Het adviesorgaan van de overheid had de burgemeester gewaarschuwd voor een ‘ernstig gevaar’ als nieuwe vergunningen aan mijn speelhallen zouden worden verleend. Toen ik het Bibob-rapport op het stadhuis mocht inzien, constateerde ik dat het advies deels was gebaseerd op publicaties die in de media waren verschenen en een boek getiteld ‘De oorlog in de Amsterdamse onderwereld’. In dat boek van de hand van twee journalisten van Het Parool, werd Endstra’s relaas op de achterbank voor waar aangenomen terwijl het onderzoek bij de rechtbank op dat moment nog moest beginnen. Dezelfde Parool-journalisten hadden eerder de processen-verbaal van de achterbankgesprekken klakkeloos overschreven en in boekvorm uitgebracht als ‘De Endstra-tapes’. In Nederland beroept de overheid zich bij het poneren van stellingen dus kennelijk op artikelen en boeken van journalisten die hun informatie rechtstreeks of indirect van diezelfde overheid hebben gekregen.

Journalisten realiseren zich niet of onvoldoende dat als de overheid hen informatie toespeelt over bepaalde personen of bedrijven, dit doelbewust gebeurt en dat het nooit het complete verhaal is en dus wederhoor is geboden. Dat laatste wordt nog wel eens vergeten. Het werd dan ook de hoogste tijd om het eenzijdige door de overheid en volgzame journalisten geschetste beeld bij te stellen via een weblog.

Vrijspraak
Of mijn publicaties hierin een rol hebben gespeeld weet ik natuurlijk niet, maar op 3 juli 2009 sprak het Amsterdamse gerechtshof mij in hoger beroep volledig vrij in de strafzaak. Een jaar later kende het hof kende een schadevergoeding toe voor de 221 dagen die ik in 2006 ten onrechte in hechtenis had doorgebracht.

Ondanks die integrale en onherroepelijke vrijspraak bleef het Openbaar Ministerie mij echter publiekelijk beschuldigen van strafbare gedragingen waarvan ik ben vrijgesproken, en bleef de burgemeester van Amsterdam vasthouden aan het voornemen om mij de vergunningen voor mijn speelautomatenhallen te weigeren hetgeen uiteindelijk heeft geresulteerd in de gedwongen sluiting van mijn speelhallen in 2012 vanwege een herfinanciering van schulden door Jan-Dirk Paarlberg in 2003.

Wet Bibob
In 2010 werkte het Landelijk Parket onder de vlag van het Emergo-project, intensief en succesvol samen met de burgemeester om sluiting van mijn hallen te bewerkstelligen op grond van de Wet Bibob. Deze wet is in de jaren negentig opgetuigd op initiatief van de PvdA en de VVD naar aanleiding van een voor de overheid blamerend rapport van de ‘parlementaire enquêtecommissie opsporingsmethoden’ uit 1996, beter bekend als het Van Traa-rapport, genoemd naar de voorzitter van die commissie. De wet is op 1 juni 2003 ingevoerd en sindsdien van kracht.

The truth, the whole truth and nothing but the truth
Onder de vlag van het bewaken van een integere overheid worden met de Wet Bibob vergunningen geweigerd aan onwelgevallige personen en bedrijven zonder dat strafrechtelijk bewijs tegen deze personen geleverd hoeft te worden. Wetgeving als machtsmiddel. Daar tegenover kan de macht van het woord worden gesteld door het publiceren van ‘the truth, the whole truth and nothing but the truth’. Meer dan de waarheid boven tafel krijgen en proberen te houden, door feiten te herhalen en er schijnwerpers op te zetten, kun je niet doen. En dan hopen dat jouw publicaties door de juiste personen worden gelezen.

Sanoma
In 2008, 2009 en 2010 trok mijn weblog dagelijks honderden bezoekers, waaronder journalisten, politie- en gemeenteambtenaren. Maar in 2011 verruïneerde Sanoma, de eigenaar van het weblog-domein, al mijn blogs bij een verhuizing naar een ander domein. Bij de migratie verdween de indeling in alinea’s en werden in de artikelen alle leestekens en letters met leestekens vervangen door symbolen en/of getallen zoals: x91, x92, x93 en x94. De stukken waren daardoor onleesbaar geworden. Herhaaldelijk heb ik hierover geklaagd bij Sanoma. Meer als ‘Je aanvraag is geüpdate’ en ‘zie vorig antwoord’  kwam er niet terug als reactie. Uiteindelijk heb ik de uitgeverij gesommeerd mijn artikelen geheel van het internet te verwijderen. Eind augustus 2012 heeft Sanoma hier gevolg aan gegeven.

Voorafgaand aan de migratie had ik gelukkig een back-up gemaakt van mijn blogs. Na alle teksten opnieuw te hebben gelezen zijn de artikelen één-voor-één teruggezet op de huidige url, met hier en daar, voor de leesbaarheid, een tekstuele verbetering. Ook zijn de oorspronkelijke reacties op de publicaties teruggeplaatst.

Disclaimer
Voor het schrijven van mijn blogs heb ik naast eigen ervaringen onder meer geput uit verschillende strafdossiers, Kamerstukken, wetgeving, publicaties, studies, adviezen en correspondentie met banken en overheden.

In veel artikelen citeer ik letterlijk uit getuigenverklaringen. Daarbij is aangegeven of dit verklaringen zijn die bij de politie zijn afgelegd of bij de rechter-commissaris. Dat blijkt nogal een verschil te zijn, zo heb ik ervaren. In tegenstelling tot bij een verhoor van rechercheurs probeert een rechter-commissaris met een open vraagstelling altijd de waarheid te achterhalen en worden getuigen gemaand de waarheid en niets dan de waarheid te vertellen.

Marcel Kaatee.

Bezoekersreacties
Deze website ondersteunt de vrijheid van meningsuiting mits respectvol en fatsoenlijk uitgedragen. Bezoekersreacties worden aangepast of verwijderd indien deze kwetsend, obsceen, vulgair, lasterlijk, haatdragend, bedreigend of seksueel georiënteerd zijn.