In Terrel bestaan de bewijsmiddelen die het Openbaar Ministerie heeft aangedragen vrijwel uitsluitend uit verklaringen van getuigen. In hoofdstuk 5 van het requisitoir bespreekt het OM de getuigenverhoren die eerder dit jaar bij de rechter-commissaris hebben plaatsgevonden. ‘Verdachte Kaatee heeft op zijn weblog hier uitvoerig verslag van gedaan’, stellen de officieren van justitie mrs Duijts en Kok in het begin van het hoofdstuk. Het ‘uitvoerige verslag’ van die verhoren zou volgens de officieren echter ‘een eenzijdig beeld geven’. Om het juiste beeld te schetsen wat die verklaringen hebben opgeleverd, bespreken de officieren de getuigenverklaringen in hoofdstuk 5.
Wel of geen verslag
Wat opvalt is dat het OM geen voorbeelden noemt van blogs op mijn website waarin verslag wordt gedaan van de getuigenverhoren bij de rechter-commissaris. Dat kan ook niet, want die blogs zijn er niet. Ik heb geen verslag gedaan van die verhoren, en heb dus ook geen ‘eenzijdig beeld’ gegeven van die verhoren, zoals de officieren in hun requisitoir beweren.
Waarom niet? Bezwaren van het OM én van de rechter-commissaris naar aanleiding van mijn aankondiging op 19 april (in het artikel ‘Het verhoren van getuigen’) dat ik alle getuigenverklaringen op een rijtje zou zetten en de meest relevante en opmerkelijke onderdelen eruit zou lichten, hebben mij hiervan weerhouden. Zowel het OM als de rechtbank waren er op zijn zachtst gezegd niet blij mee als ik over de verhoren bij de rechter-commissaris zou publiceren. Het OM beweerde dat het getuigen zou beïnvloeden. Daarnaast zou het zorgen voor ‘onaanvaardbare veiligheidsrisico’s’.
Na overleg met mijn advocaat heb ik op dat moment – vooral om de rechtbank niet voor het hoofd te stoten – afgezien van een verslag van de reeks getuigenverhoren bij de RC.
Onwaarheden
Maar wat bazelen de officieren Duijts en Kok maanden later in het requisitoir? Ze houden de rechtbank voor dat ik tóch verslag zou hebben gedaan van de getuigenverhoren, en beweren ook nog dat het een ‘eenzijdig’ verslag betreft. Het is de zoveelste onware bewering van het OM. Hoewel ik de modus operandi van het OM inmiddels ken, verbaast het me iedere keer weer als officieren van justitie evidente onwaarheden verkondigen.
Omdat het OM hierover heeft gelogen, publiceer ik bij deze alsnog de inhoud van het artikel ‘Getuigenverhoren Terrel afgerond’ dat ik op 12 juli had willen publiceren, maar waar ik toen vanaf heb gezien.
Getuigenverhoren Terrel
Op 11 juli 2024 zou in mijn strafzaak eindelijk het langverwachte getuigenverhoor van Sonja Holleeder bij de rechter-commissaris plaatsvinden, ware het niet dat de getuige van het OM het verhoor voor de vierde keer heeft afgezegd. Ondanks dat Sonja, vanwege het beweerde gevaar dat zij anders zou lopen, niet bij de rechtbank hoefde te verschijnen maar via een videoverbinding zou worden gehoord, konden haar dus weer geen vragen worden gesteld.
De rechter-commissaris houdt het nu, na vier vergeefse pogingen, voor gezien. Ze sluit het onderzoek. Dat is jammer, want er waren heel wat vragen aan Sonja te stellen, onder meer over haar actieve rol eind 2023 in mijn strafproces.
‘Gevaar voor gezondheid en welzijn’
Volgens rechter-commissaris mw. mr. Tarlavski-Reurslag kan de getuige niet worden blootgesteld aan een verhoor omdat hierdoor ‘de gezondheid en het welzijn van de getuige op onaanvaardbare wijze in gevaar wordt gebracht’. Het voorkomen van dit gevaar weegt zwaarder dan het belang om de getuige te kunnen ondervragen, zo stelt de rechter-commissaris in een e-mail aan mijn advocaat Han Jahae.
Rob Boon
Het tweede deel van het eerder wegens geheugenverlies onderbroken verhoor van Rob Boon, een andere getuige die het OM in stelling heeft gebracht in Terrel, vond plaats op 17 mei 2024.
Boon was fiscalist bij Deloitte & Touche in Alkmaar toen Rob Grifhorst in 1992 het Casa Rosso-imperium kocht. Deloitte was destijds de accountant van Grifhorst. Het was Boons taak om de overname in goede fiscale banen te leiden. Zo heb ik Boon leren kennen. Behalve fiscalist van Rob Grifhorst was Boon in die periode tevens fiscaal adviseur van de toen bekende Amsterdamse vastgoed- en horecaondernemer Rini Huis in ’t Veld en ook van de Cruise Control Recording Studios in de St. Pieterspoortsteeg waar Candy Dulfer haar succesvolle album Sax-a-go-go heeft opgenomen.
Nadat Boon was vertrokken bij Deloitte & Touche en voor zichzelf was begonnen, kwam hij meermaals in aanraking met justitie. Op 4 februari 2006 wijdde Vrij Nederland een groot artikel getiteld ‘Rob B., fiscalist van de onderwereld’ aan de criminele escapades van Boon.
Het juk van justitie hangt Boon nog steeds om zijn nek want op 17 mei, bij het tweede deel van zijn verhoor, verscheen Boon bij de rechtbank met een joekel van een enkelband.
Boon begon zijn verklaring met het voorlezen van een handgeschreven brief. Daarin had hij geschreven ‘ernstig te zijn bedreigd vanuit de hoek van de verdachte’. Door mij dus, of uit mijn hoek. In 2021 had Boon naar eigen zeggen sms- of WhatsApp-berichten ontvangen die hij als bedreigend had ervaren. De beweerde dreigberichten weigerde hij vervolgens te delen met de rechter-commissaris, het OM en mijn advocaat.
Kamer van Koophandel
In de pauze van het verhoor werd ik gebeld door mijn advocaat. Hij vertelde over de inhoud van de brief die Boon had voorgelezen en vroeg of ik enig idee had op welke dreigende berichten de getuige zou kunnen doelen. Het konden in elk geval geen sms- of appberichten van mij zijn want ik beschik niet over zijn telefoonnummer, zo liet ik mijn advocaat weten. Ik heb al jaren geen contact meer met Boon. In 2006 heb ik hem voor het laatst gesproken.
Gedurende het Kolbak-proces was ik net uit voorlopige hechtenis toen ik Boon bij toeval tegen het lijf liep bij de Kamer van Koophandel. Hij liet weten alle berichten in de media over mij, Holleeder en Endstra, te hebben gelezen en bood aan om ‘voor Willem’ een verklaring af te leggen bij diens toenmalige advocaat Bram Moszkowicz. Ik heb Boon toen duidelijk gemaakt dat, hoewel de berichtgeving in de media destijds anders deed vermoeden, ik beslist geen lid was van een criminele organisatie van Holleeder en als hij zo graag een gunstige verklaring voor Willem wilde afleggen, Boon zelf maar contact moest opnemen met Moszkowicz. Dat zou hij doen. Althans, dat zei hij. Daarna heb ik Boon nooit meer gesproken.
Nansen
De bedreigende sms- of WhatsApp-berichten ‘vanuit de hoek van de verdachte’ waren volgens Boon afkomstig van iemand met de naam ‘Nansen’ als afzender. Meer wilde hij er niet over kwijt tijdens het verhoor. ‘Nansen’ kan niemand anders zijn dan de heer La Lau. Ik beloofde mijn advocaat bij La Lau navraag te zullen doen of hij Boon soms heeft bedreigd in 2021, wat ik me niet kon voorstellen.
Direct nadat het telefoongesprek met mijn advocaat was beëindigd heb ik de heer La Lau geappt over het statement dat Boon aan het begin van zijn verhoor had afgelegd. La Lau belde meteen. Hij erkende Boon in 2021 inderdaad enkele WhatsApp-berichten te hebben gestuurd. Dat was nadat hij van mij had vernomen wat voor onzin Boon op 26 en 30 april 2021 allemaal over hem had verklaard bij de recherche.
La Lau verzekerde me dat in zijn app-berichten aan Boon geen bedreigingen stonden. Even later stuurde hij mij screenshots van het eenzijdige app-verkeer aan Boon in mei/juni 2021 waar de fiscalist tijdens zijn verhoor zo geheimzinnig over had gedaan.
‘Particuliere zienswijze’
Nadat ik La Lau telefonisch op de hoogte had gebracht dat Boon ‘Nansen’ had beschuldigd van bedreigingen, schreef La Lau een brief aan het OM inclusief de apps waarvan Boon deed voorkomen alsof het bedreigingen waren. De officier van justitie noemde de brief van La Lau in een mail aan de rechter-commissaris ‘een particuliere zienswijze op het proces en op de waardering van de bewijsmiddelen, welke waardering is voorbehouden aan de rechtbank.’
‘Om de afronding van de procedure te ontregelen’
De officier van justitie heeft blijkbaar geen flauw idee wat het met iemand doet voortdurend vals te worden beschuldigd door een getuige van het OM, en dat diegene van de daken wil schreeuwen dat over hem wordt gelogen.
De officier schrijft verder aan de rechter-commissaris: ‘Wij kunnen ons niet aan de indruk onttrekken dat het de bedoeling van La Lau is om de afronding van de procedure bij u te ontregelen.’
Getuigen spreken elkaar tegen
Om de afronding van de procedure te ontregelen? Serieus? Van welke planeet komt deze officier? La Lau is nota bene een getuige van het OM, evenals Boon. In tegenstelling tot Willem Holleeder, Gerard Holleeder, Ruud Grifhorst, Marcel Grifhorst, Bram Moszkowicz, de accountants Hans Admiraal en Jos Hoes, alsmede Hans Wiedeler en Edith de Vries, die het OM allemaal niet wenste te horen in Terrel, wilde het OM uitgerekend La Lau wél horen als getuige in mijn strafzaak. Het OM heeft hem daarom ontboden bij de rechter-commissaris.
Tijdens zijn getuigenverhoor heeft La Lau de onzin die Boon in april 2021 bij de politie over hem had verkondigd overtuigend weersproken en het OM opgezadeld met het probleem van elkaar tegensprekende getuigen. Een probleem dat het OM over zichzelf heeft afgeroepen door Boon te rekruteren als getuige. En wat doet het OM dan als La Lau Boon heeft ontmaskerd als een leugenaar? Het suggereert dat La Lau – nota bene hun eigen getuige – probeert de afronding van de strafrechtelijke procedure tegen mij te ontregelen. Waarom? Wat is zijn belang? La Lau doet niets anders dan aan waarheidsvinding. Het OM zou hier een voorbeeld aan moeten nemen.
Aangifte
Op goed onderbouwde wijze, voorzien van bewijs, verweert La Lau zich tegen weer een nieuwe valse beschuldiging van Boon aan zijn adres. La Lau heeft hiervan ook aangifte gedaan bij de politie en ik meen zelfs bij de Rijksrecherche. Dat komt er nou van als je Boon leugens over La Lau laat verkondigen.
Ontstemd
De brief van La Lau aan het OM met bewijs dat van een bedreiging helemaal geen sprake was, was voor de ‘ontstemde’ rechter-commissaris aanleiding om mij er (in een e-mail aan mijn advocaat) van te beschuldigen dat ik een concept proces-verbaal van het verhoor van Boon heb gedeeld met La Lau. De rechter-commissaris schreef aan mijn advocaat:
‘Ik heb kennis genomen van het bericht van de officier van justitie. Ik ben ontstemd over deze gang van zaken. Het is uiteraard niet de bedoeling dat een concept-proces-verbaal van verhoor van de ene getuige wordt gedeeld met een andere getuige. Ik concludeer dat ik geen concept-proces-verbaal meer aan de verdediging kan verstrekken. Het vertrouwen dat daar prudent mee wordt omgegaan is weg.’
Gelukkig nam rechter-commissaris Tarlavski-Reurslag die woorden later terug, maar pas nadat mijn advocaat haar voorhield:
‘Geachte RC, mag ik vragen waar u de gedachte dat het concept proces-verbaal van het verhoor van de heer Boon gedeeld is met de heer La Lau op baseert?’
‘Delen informatie doet geen recht aan waarheidsvinding’
Na de spijtbetuiging van de rechter-commissaris volgde een mail van het OM aan haar waarin de officier van justitie ‘vanwege het persoonlijk belang van de verschillende getuigen’ aandacht vroeg voor mijn blog ‘Het horen van getuigen’. Het ging de officier met name om deze aankondiging: ‘De komende weken zet ik alle getuigenverklaringen op een rijtje en zal ik de meest relevante en opmerkelijke onderdelen eruit lichten, wat ik in het hoger beroep van het Kolbak-proces ook heb gedaan.’
Het OM vindt dat het delen van informatie uit het procesdossier Terrel via mijn website geen recht doet aan de waarheidsvinding en in de (verre) toekomst van invloed kan zijn op andere mogelijke getuigen. Het zou volgens de officier van justitie zelfs zorgen voor ‘onaanvaardbare veiligheidsrisico’s’.
De rechter-commissaris liet in haar reactie weten de zorgen van het OM te delen en nam contact op met mijn advocaat. In een telefoongesprek maakte de rechter-commissaris aan mijn advocaat duidelijk dat verklaringen die in ‘haar kabinet’ zijn afgelegd, in principe vertrouwelijk zijn. Het is niet de bedoeling dat die openbaar worden gemaakt, al kon ze dat niet verbieden.
Geen commentaar op website gedurende Kolbak-proces
Tijdens het Hoger Beroep van het Kolbak-proces heb ik het OM niet gehoord over ‘het beïnvloeden van getuigen’ en ‘onaanvaardbare veiligheidsrisico’s’ toen ik getuigenverklaringen publiceerde die in Kolbak zijn afgelegd. Destijds deed ik eveneens actueel verslag van en tijdens de rechtszaak. Ik zette hele passages uit getuigenverhoren online, ook uit verklaringen die bij de rechter-commissaris waren afgelegd.
Ook het gerechtshof maakte zich daar toen niet druk over. Wat is er in Terrel zo anders dan in 2008 en 2009 in Kolbak? Waarom willen het OM en de rechtbank niet dat ik mijn licht laat schijnen op ontwikkelingen in de nieuwe en onterechte strafzaak voor het ‘witwassen van de Wallenpanden’ die ik tegen wil en dank onderga?
Dwaling
De rechter-commissaris vindt dat verklaringen die zijn afgelegd in ‘haar kabinet’ vertrouwelijk moet blijven. Ze ziet het belangrijkste over het hoofd: die verhoren, waar ikzelf niet bij mocht zijn, gaan allemaal over mij en mijn bedrijven in een rechtszaak die er helemaal niet had mogen zijn.
Er is geen sprake van een voortdurend delict. Ik ben in 2007 en daarna nog eens in 2009 vrijgesproken van het witwassen van de Wallenpanden. Die panden zijn niet witgewassen. Niet in 1992, niet in 1996, niet in 2002 en ook nu niet. Er duurt niks voort. Ne bis in idem geldt wél in deze herhaalde strafzaak. De rechters van de rechtbank Amsterdam waren in oktober 2023 echter te druk met grasduinen in stokoude jurisprudentie om door te kunnen gaan met Terrel om dat in te zien.
Er is naar mijn mening sprake van een dwaling en dat rechtvaardigt actuele verslaglegging van deze onrechtvaardige rechtszaak. En wie kan dat beter doen dan ikzelf.
Terughoudend
Om tegemoet te komen aan de zorgen van het OM en de rechter-commissaris heb ik in overleg en op advies van mijn advocaat besloten om tot de inhoudelijke behandeling van de zaak eind september, terughoudend te zijn met het delen van getuigenverhoren die bij de rechter-commissaris in Terrel zijn afgelegd. Dat is de reden dat er nog geen relevante en opmerkelijke onderdelen uit de eerder dit jaar afgelegde getuigenverklaringen te vinden waren op mijn site.