De nietsontziende wijze waarop ambtenaren van samenwerkende overheidsinstanties de verkoop van mijn speelhallen, inclusief de panden, en het aflossen van mijn miljoenenschuld, jarenlang frustreren, is gedrag om je als overheid voor te schamen. Dat is samengevat de reactie van veel vrienden en bekenden na het lezen van ‘De valse tip van het Openbaar Ministerie’ en ‘Het corrupte netwerk van het Openbaar Ministerie (1)’. Velen zijn bekend met de situatie die ondertussen al ruim 19 jaar onafgebroken voortduurt. Via mijn website volgen ze de ontwikkelingen op de voet. Sommigen van hen vielen na het lezen van mijn laatste blogs toch weer van hun stoel van verbazing. Met name vanwege de hoeveelheid ambtenaren die in hun onderlinge communicatie over mij en mijn bedrijven, en ook over de koper van mijn speelhallen, onverklaarbare rancune uitstralen en dingen schrijven als “rustig afwachten en uitroken” en “heb je al witte rook?”
‘Indrukwekkend epistel’
‘Goeie blog weer. Je had ook wel journalist kunnen worden’, schreef een advocaat nadat hij mijn blog over het corrupte netwerk van het OM had gelezen. ‘Goed speurwerk en een zeer goed verslag. Wat een smerigheid en ongehoord dat overheden zich zo kunnen misdragen’, reageerde een horecaondernemer op LinkedIn die (eveneens) meent slachtoffer te zijn van corruptie binnen de gemeente Amsterdam.
‘Onbegrijpelijk dat niemand vanuit de overheid hier iets mee doet. Het zijn allemaal hielenlikkers die het woord spreken van wie brood wordt gegeten’, schreef een inmiddels gepensioneerde advocaat die jaren werkzaam was bij een ander bestuursorgaan van de overheid. ‘Indrukwekkend epistel wederom. Ooit moet er toch iemand (met invloed) opstaan die gaat zeggen: dit kan zo niet langer…?!’ appte een bevriende relatie uit de speelautomatenbranche naar aanleiding van ‘Het corrupte netwerk van het Openbaar Ministerie (1)’. Hij wees me op een onderzoek waaruit bleek dat niemand binnen het overheidsapparaat zijn ongelijk toegeeft als een weg is ingeslagen die naderhand fout blijkt te zijn. Er is geen ambtenaar die na verloop van tijd aan de bel trekt en erkent: ik ben bang dat ik het verkeerd heb gezien. Dat is de cultuur binnen de Nederlandse overheid. De verklaring voor dat gedrag is simpel: angst voor gezichtsverlies, en als je eenmaal een fout toegeeft is de kans op promotie meteen verkeken. Op BNR Nieuwsradio zou dat onderzoek ooit zijn besproken.
Wel of geen netwerkcorruptie?
Naast medeleven en complimenten kan ik gefundeerde kritiek op mijn blogs ook waarderen. Een lezer twijfelde bijvoorbeeld of hetgeen ik in ‘Het corrupte netwerk van het Openbaar Ministerie (1)’ heb beschreven, wel als netwerkcorruptie binnen de Nederlandse overheid kan worden bestempeld. Een tipbrief van OM aan een bestuursorgaan die niet voldoet aan de wet kon volgens deze lezer wel degelijk terecht zijn gestuurd. Als het Bibob-besluit waarmee de vergunningen zijn ingetrokken uiteindelijk standhoudt bij de hoogste rechter, is van netwerkcorruptie geen sprake, meende de kritische lezer. Want dan hebben de ambtenaren van verschillende overheden er juist goed aan gedaan om samen te werken om de vergunningen van de koper in te trekken, vond hij. Een interessante visie die in het onderhavige geval echter geen hout snijdt. Ik zal uitleggen waarom niet.
Niet binnen een jaar met de exploitatie gestart
Op 11 september 2024 deed de rechtbank Midden-Nederland uitspraak in het beroep dat de heer La Lau had aangetekend tegen de intrekkingsbesluiten van de KSA.
De rechtbank oordeelde dat de KSA de exploitatievergunningen van Nedcoin 1 BV en Nedcoin 2 BV terecht had ingetrokken. Niet vanwege de Bibob-gronden waar de intrekkingsbesluiten van de KSA in het voornemen op waren gebaseerd, maar omdat La Lau niet – zoals de Wet op de Kansspelen voorschrijft – binnen een jaar na vergunningverlening met de exploitatie van de speelhallen in Amsterdam was gestart. Dát was de reden waarom de KSA in het gelijk werd gesteld.
De jaartermijn stond weliswaar niet in de voorwaarden waaronder de vergunningen zijn verleend, maar wel in de wet. Aldus werd de KSA, die La Lau al die jaren dat de vergunningen voortduurden nooit op die jaartermijn had gewezen, in het gelijk gesteld. De vraag van de rechtbank waarom dat eerste jaar voor de KSA zo van belang was, bleven de juristen van de KSA schuldig. Ze wisten het ook niet.
‘Bibob-gronden zijn ten overvloede’
Het overschrijden van de jaartermijn als nieuwe ‘primaire’ grondslag onder de intrekking van de vergunningen van La Lau, toverde de KSA ineens uit de hoge hoed in de Bibob-procedure. De Bibob-gronden waar het vrijwel de hele bezwaarprocedure over was gegaan, waren ‘ten overvloede’ beweerden de juristen van de KSA toen de zaak door de rechtbank werd behandeld.
‘Ten overvloede’ betekent in gerechtelijke procedures: ‘niet ten grondslag liggend aan’, zo legden de rechters van de rechtbank Midden-Nederland aan alle procespartijen uit tijdens de inhoudelijke behandeling.
En passant merkten de juristen van de KSA op dat de adviezen van het Landelijk Bureau Bibob in deze zaak ‘best lastig te doorgronden waren’. Dat is niet zo gek. Uit de Wob-stukken die in deel 1 van ‘Het corrupte netwerk van het Openbaar Ministerie’ zijn gepubliceerd, blijkt hoe de adviezen van het Landelijk Bureau Bibob aan de KSA tot stand zijn gekomen: na een valse tip aangestuurd en geregisseerd door het OM.
Reactie La Lau
Vanzelfsprekend reageerde ook de heer La Lau op mijn laatste twee blogs waarin hij als koper van mijn speelhallen werd genoemd. Met zijn instemming besluit ik deel 2 van ‘Het corrupte netwerk van het Openbaar Ministerie’ met de uitgebreide reactie die hij mij mailde:
‘Het verzinnen van leugenachtige verhalen en uit de lucht gegrepen verbanden, het fabriceren van ondeugdelijke Bibob-rapporten en alle daarop gebaseerde rechtszaken, waar ik jouw belachelijke strafzaak ook onder reken. Wat heeft het de belastingbetaler tot nog toe allemaal wel niet gekost om mijn aankoop van jouw hallen tegen te werken? En wat heeft het opgeleverd? Met hun pogingen om die hallen ‘uit te roken’ hebben de ambtenaren van de Gemeente Amsterdam, het OM, het Landelijk Bureau Bibob en de KSA het gerechtelijk apparaat onnodig zwaar belast.
In 2018 kon het OM de koopsom van € 2.8 mln. voor jouw speelhallen en panden rechtstreeks van mij ontvangen. Het bedrag kregen ze op een presenteerblaadje door mij aangereikt, uit een nette bonafide bron. Na een constructieve houding in 2017 besloot het OM een jaar later ineens om niet meer mee te werken aan mijn aankoop maar deze te gaan frustreren. De bestuurders en ambtenaren op het stadhuis van Amsterdam die de hallen willen ‘uitroken’ waren de lachende derden. Dat ‘uitroken’ kost de gemeente zo niets, behalve de salarissen van de ambtenaren die hieraan meewerken.
Zoals je weet heb ik viermaal om een gesprek met burgemeester Halsema gevraagd om uit de impasse te geraken. Daar is geen enkele keer op gereageerd. Toen de burgemeester een overleg organiseerde met de branche over een nieuw vergunningenbeleid, waarvoor ik als belanghebbende “van harte” was uitgenodigd, was ik (na een valse tip) ineens niet meer welkom. Ik heb twee brieven naar de gemeenteraad gestuurd over het foute beleid. Niet één raadslid heeft daarop gereageerd. Ook mijn brieven aan het OM met verschillende oplossende scenario’s en een verzoek om in overleg te treden, zijn nooit beantwoord. Je kunt als Officier van Justitie toch antwoord geven? Als koper van jouw bedrijven ben ik op een schandalige wijze door de overheid behandeld. De schade die ik sinds 2014 heb geleden door de handelswijze van de overheid heb ik becijferd op minstens € 15 mln. Jij zit nog steeds met die schuld. Wat wil de overheid hier nou mee bereiken? Ik snap er niks van.
Mijn beroepszaken tegen de KSA en tegen Gemeente Amsterdam bij de Raad van State lopen nog. Dat het OM eerst bereidwillig was om mee te werken aan de transactie en daar zelfs voorwaarden aan had verbonden, was voor mij het bewijs dat alles goed zat en een en ander snel en transparant kon worden geregeld. De huur van de panden zou op het door het OM opgegeven bankrekening worden gestort. Dát was voor mij de reden om de overname door te zetten. Ik voel me zwaar bedonderd door de Gemeente, het OM en de KSA. Afgezien van financiële schade, zijn mijn eer en goede naam, zowel in privé als ondernemer, door deze overheidsinstanties aangetast. En toch blijf ik openstaan voor een oplossend overleg. Ondernemers denken namelijk in oplossingen en niet in problemen. Dacht de overheid maar als een ondernemer.”
Aldus de heer La Lau.
Wordt vervolgd…