Op verzoek van Panorama hebben mijn vriendin Priscilla en ik twee weken na de uitspraak een interview gegeven aan het blad over hoe wij het Holleeder-proces hadden beleefd. Ik als verdachte en Priscilla als partner van een verdachte die jarenlang door justitie en in de media is neergezet als ‘de boekhouder van Holleeder’. Niet bepaald een aanbeveling om een relatie mee te hebben. Bankrekeningen werden opgezegd, de burgemeester kondigde aan mij geen vergunningen meer te zullen verlenen en de speelautomaten brancheorganisatie royeerde mij als lid. Zelfs de Autoriteit Financiële Markten oefende invloed uit door mijn accountant te adviseren afscheid van mij te nemen als klant. Indien dit advies niet werd opgevolgd kon het accountantskantoor om de haverklap een controle verwachten, zo voorspelden de medewerkers van de AFM. Gevolg was een brief van het accountantskantoor dat ‘bij het doornemen van de klantenportefeuille’ ineens was gebleken dat mijn bedrijven, ondanks de jarenlange dienstverlening, niet meer ‘in het klantenprofiel’ pasten en dat de werkzaamheden daarom niet werden gecontinueerd.

Voorpagina
Het interview in Panorama zou pas tijdens onze vakantie in Amerika verschijnen. Uit de stroom sms-jes die wij op 29 juli ontvingen, begrepen wij dat het artikel bij vrienden en bekenden weliswaar goed was ontvangen maar ook verbazing had opgewekt. De tekst op de voorpagina zou niet deugen. Hoewel Priscilla en ik elkaar hadden beloofd om tijdens onze vakantie niet ‘online’ te gaan, verschafte ik mijzelf toegang tot de digitale snelweg bij de eerstvolgende gelegenheid waar een computer stond. Midden in Yosemite National Park is dat nog niet zo eenvoudig.
Op de site van Panorama zag ik de cover en schrok me een hoedje. Panorama bevestigde met grote letters op de voorpagina wat het Openbaar Ministerie de afgelopen 3,5 jaar van mij heeft proberen te maken: ‘Holleeders boekhouder’.

‘Boekhouder van Holleeder’ geen aanbeveling
Ik dacht aan de boekhouder van Willem Holleeder die op 1 november 2007 als getuige voor de Haarlemse Rechtbank was verschenen. Boekhouder R. excuseerde zich tijdens het verhoor bij Holleeder dat hij in 2006, na de arrestatie van zijn cliënt, de relatie had beëindigd: “Sorry dat ik het zeg mijnheer Holleeder, maar het is geen aanbeveling de boekhouder van Holleeder te worden genoemd.” De meesten op de publieke tribune begrepen wel wat boekhouder R. bedoelde. Het administratiekantoor van de man was een dag eerder met naam en toenaam genoemd in het Financieel Dagblad als het kantoor dat Holleeders financiële administratie verzorgde en zijn belastingaangiften deed. Dat ging R. klanten kosten.

‘Miljoenen ben ik niet tegen gekomen’
Vreemd genoeg, maar gelukkig voor hem, vonden Openbaar Ministerie en de media de getuigenis van de echte boekhouder van Holleeder – hij was dit van 1995 t/m 2006 – niet interessant. De man had verklaard: “In de pers wordt wel gezegd dat Holleeder miljoenen had maar die ben ik niet tegen gekomen”. Dus bleef ik voor de media ‘de boekhouder van Holleeder’, waarschijnlijk tot grote opluchting van de getuige en zijn administratiekantoor.

Foute headlines en quotes
Met de foute tekst op de voorpagina had Panorama het tegenovergestelde bereikt dan was bedoeld. Het indringende effect van koppen in kranten en tijdschriften is alom bekend. De kop ‘HOLLEEDERS BOEKHOUDER Marcel Kaatee’ wordt vaker gelezen en blijft langer in het geheugen geprent dan het interview zelf. Ook het onderschift op de voorpagina was bijzonder ongelukkig gekozen en geheel uit zijn verband gehaald. ‘Holleeder verdiende een nieuwe kans. En ik hielp hem daarbij’ heb ik niet letterlijk zo gezegd tijdens het interview. Het is ook niet de strekking van het verhaal, vond ook Mylene de la Haye, die het interview had afgenomen en de foute headlines en quotes eveneens betreurde. Haar valt echter niets te verwijten omdat zij daar op geen enkele manier verantwoordelijk voor was, zo liet de hoofdredactie van Panorama ons later weten.

Uitgestreken smoel
‘Ik ben GENAAID door het Openbaar Ministerie’ drukte Panorama op meerdere pagina’s als quote af. Maar dat heb ik helemaal niet gezegd, en het staat ook niet zo in het interview. Dit is niet mijn taalgebruik. Hetzelfde geldt voor ‘zijn uitgestreken smoel’, duidend op het stalen gezicht van Officier van Justitie Koos Plooij. Priscilla merkte dit meteen op toen zij het interview teruglas. “Dat heb je niet gezegd,” riep ze verontwaardigd.
Ik heb de tekst van Mylene vooraf mogen inzien en had dit inderdaad nog willen opmerken, maar dat ben ik dit vergeten en daardoor is Plooij’s ‘uitgestreken smoel’ erin blijven staan. Dat is mijn eigen fout geweest.

Reactie Panorama
Ondanks ervaringen met de Telegraaf, Vrij Nederland, Algemeen Dagblad, Financieel Dagblad, Nieuwe Revu, De Pers, Folia, Crimelink en recent Esquire hield ik geen rekening met de invloed van de hoofdredacteur. “Er zijn van die dagen dat er wel eens iets tussendoor slipt wat er niet tussendoor zou mogen slippen”, liet Frans Lomans van Panorama ons schuldbewust weten nadat wij een klacht hadden ingediend. Hij bood zijn welgemeende excuses aan. De covertekst ‘Holleeders boekhouder’ had minimaal tussen aanhalingstekens horen te staan. Daar valt niets meer aan te doen want de publicatie is een feit. Wij hebben het excuus daarom maar aanvaard. We hadden ten slotte ook veel positieve reacties ontvangen (‘pittig artikel!’, ‘goed stuk’, ‘wat een super artikel!’, etc.).

Goede leerschool
Ik beschouw het Panorama interview als een goede leerschool: headlines worden bedacht door de hoofdredactie en dit gaat zelden of nooit in samenspraak met de journalist(e) die het artikel heeft geschreven.