Als het de overheid strafrechtelijk niet lukt om mijn speelautomatenhallen tot sluiting te dwingen past zij de bestuursrechtelijke ‘Bibob’-methode toe. Na mijn veroordeling in eerste aanleg nam burgemeester Cohen al een voorschot op de sluiting toen hij op 25 januari 2008 aankondigde mijn bedrijven op grond van de Wet Bibob geen vergunningen meer te willen verlenen. Indien ook de Bibob-truc mislukt kan de gemeente altijd nog panden onteigenen en de bestemming ervan wijzigen in het kader van het Project 1012. Die maatregel geldt als laatste redmiddel om de buurt van ‘criminele elementen’ te kunnen ontdoen.

Cohen: ‘Wallen in handen van onderwereld’
Om draagvlak te creëren en te behouden voor het Project 1012 wordt door belanghebbenden en politici, burgemeester Cohen voorop, de beeldvorming gekoesterd en verder ontwikkeld dat de Wallenbuurt in handen zou zijn van de onderwereld. In het verlengde daarvan worden speelautomatenhallen of amusementscenters aangeduid als ‘gokhallen’ die uit de buurt moeten verdwijnen omdat ze ‘laagwaardig’ en ‘criminogeen’ zouden zijn.

Telegraaf
Op initiatief van de Amsterdamse PvdA publiceerde de Telegraaf op 28 april 2009 het artikel ‘Zwarte lijst gokkers’. Aan het woord is PvdA-raadslid Peggy Burke die meent dat gokverslaving een groot probleem dreigt te worden vanwege de huidige economische crisis. “Juist nu moeten we ten strijde trekken. Tijdens een recessie gaan mensen veel sneller gokken,” stelt het raadslid. De behandeling van gokverslaving door Jellinek zou tekort schieten. “Die helpt nauwelijks. Dus moeten we ingrijpen,” aldus mevrouw Burke. Het raadslid pleit in de krant voor ‘een overkoepelende zwarte lijst voor gokverslaafden zoals Holland Casino dat heeft’.

Schaapman
Raadslid Burke zegt in eigen kring te hebben meegemaakt hoe iemand ten onder ging aan gokverslaving. Haar verontwaardiging in het artikel doet mij denken aan voormalig PvdA-bestuurder Karina Schaapman, die op basis van haar eigen negatieve ervaringen als prostituee de hele prostitutiebranche in een kwaad daglicht stelde. Het beeld dat Schaapman schetste zou later resulteren in het plan de raamprostitutie op de Wallen te halveren.

Zwarte en Witte Lijsten
Eenzelfde tactiek lijkt nu te worden toegepast op speelhallen. Als het PvdA-raadslid Burke spreekt over ‘het ten strijde trekken  tegen die stomme gokkast’, doelt zij immers niet op de gokkasten die Holland Casino exploiteert want ‘officiële casino’s’ werken al met een zwarte lijst, vindt Burke. Maar ook speelautomatenhallen kennen een Zwarte Lijst. Klanten die zich ernstig misdragen komen op zo’n lijst te staan en komen het center niet meer in. Daarnaast kennen amusementscenters een ‘Witte Lijst’, die gerelateerd is aan de verslavingszorg. Klanten die hun speelgedrag niet meer in de hand hebben komen op de ‘Witte Lijst’. Dit houdt in dat zij voor een periode van 6 maanden op eigen verzoek de toegang tot het amusementscenter wordt geweigerd.
Medewerkers van amusementscentra zijn opgeleid om verslaving te herkennen. Deze preventie is onderdeel van de Wet op de Kansspelen, en geldt als voorwaarde voor het verlenen van een vergunning. Van het veronderstelde probleem dat mevrouw Burke in de Telegraaf schetst, is geen sprake. Wat zij verstaat onder een Zwarte Lijst wordt in amusementscenters alleen een ‘Witte Lijst’ genoemd.

Holland Casino
De stelling van het Amsterdamse PvdA-raadslid Burke dat mensen gedurende een recessie eerder gaan gokken, werd gelogenstraft op 6 mei 2009 bij de presentatie van de jaarcijfers van Holland Casino. “Volgens Holland Casino zijn de slechte resultaten te wijten aan de economische crisis. Deze beïnvloedt de resultaten zeer negatief vanaf medio 2008. In de laatste drie maanden van het jaar belandde Holland Casino zelfs in de rode cijfers,” zo verklaarde de directie van Holland Casino in FEM Business de slechte cijfers.
Niet alleen Holland Casino maar alle gokpaleizen in de wereld gaan gebukt onder de economische crisis,‘van Macau tot Dubai en van Las Vegas tot Atlantic City’, aldus de Volkskrant op 7 mei 2009. De recessie zorgt er dus voor dat mensen minder gaan gokken, wat veel logischer is dan hetgeen PvdA-raadslid Burke in de Telegraaf beweert. Wat bezielde haar om zulke onzin te verkondigen?

‘Macht op de Wallen’
Bestuurders van de Gemeente Amsterdam zetten berichtgeving in de media naar hun hand, zo toonden studenten politicologie van de Universiteit van Amsterdam aan in hun recente rapport ‘Macht op de Wallen’. Maar raadslid Burke heeft er lak aan. In het onderhavige geval nodigde zij de Telegraaf journalist uit voor een gesprek dat moest leiden tot een negatief artikel over speelhallen, zo heeft de journalist in kwestie mij laten weten.
Zonder op de hoogte te zijn hoe dingen in de speelautomatenbranche zijn geregeld, roept Burke maar wat. Het PvdA-raadslid had bijvoorbeeld informatie kunnen inwinnen bij de speelautomatenbranchevereniging VAN of bij KEMA. Laatstgenoemde organisatie heeft in de jaren negentig in samenspraak met de overheid en Vereniging van Nederlandse Gemeenten criteria opgesteld voor de bedrijfsvoering bij speelhallen die periodiek worden gecontroleerd. KEMA is daarom de aangewezen instantie om als volksvertegenwoordiger je licht op te steken hoe zulke bedrijven in de praktijk functioneren. Op mijn vraag aan KEMA of gemeenteraadsleden en/of medewerkers van de Amsterdamse afdelingen van politieke partijen recent informatie hebben opgevraagd over de branche antwoordt de keuringsinstantie: “Wij hebben nog geen vraag hieromtrent vanuit de gemeente Amsterdam ontvangen.”

Fabeltjes en feiten
Besluitvorming dient gebaseerd te zijn op feiten en niet op onbenullige, ongenuanceerde of leugenachtige veronderstellingen van politici. De omzetten van speelhallen en casino’s stijgen niet vanwege een recessie zoals PvdA-raadslid Burke suggereert.
Een ander fabeltje is dat speelautomatenhallen zich lenen voor het witwassen van criminele gelden, zoals PvdA-burgemeester Cohen stelt in zijn voornemen tot weigering van mijn vergunningen. De onjuistheid van deze veronderstelling is al in 1998 aangetoond in een onderzoek van professor Bovenkerk in opdracht van het Ministerie van Justitie. De onderzoekers vonden geen relatie tussen ‘de onderwereld’ en gokhallen zoals vooraf was gedacht. De enige strafrechtelijk vastgestelde gevallen van witwassen die verband houden met de Nederlandse gokbranche vonden plaats aan de roulettetafels in het gokparadijs van de overheid: Holland Casino. Daar geldt de Wet Bibob niet.